این آداب و رسوم برای مراسم ازدواج گریان در طول قرن 17 میلادی آغاز شده و تا پایان سلسه کیونگ در سال 1911 میلادی ادامه داشته است.
ریشه این نوع عروسی چینی به دوره 221 تا 475 قبل از میلاد برمی گردد، زمانی که پرنسس ایالت ژائو قصد ازدواج با ایالت یان را داشت. در زمان عزیمت ، مادرپرنسس در جلوی پاهای او به گریه افتاد و از او تقاضا می کرد هر چه زودتر به خانه بازگردد . و آن ازدواج اولین ازدواج گریان در تاریخ محسوب می شود. گرچه این رسم دیگر مانند گذشته مرسوم نیست ولی هنوز در بین خانواده های زیادی از مردم توجیا در ناحیه سیچوان چین متداول است. و از رونق نیافتاده است.
مراسم عروسی گریان در چین بسیار ساده است ، باید عروس اشک بریزد . بهر طریق ممکن ولی اگر او این کار را انجام نداد یا قادر به انجام آن نبود، همسایگانش به چشم خوب به او نخواهند نگریست و از همه بدتر ممکن است مضحکه مردم نیز قرار بگیرد. حتی در موردی مادری دخترش را کتک زد چرا که در ازدواجش گریه نکرده بود!! چنین به نظر می رسد. این رسم در مناطق مختلف ناحیه سیچوان چین به شیوه های مختلفی به اجرا در می آید. برای مثال در غرب ناحیه این مراسم به این ترتیب برگزار می شود که عروس باید در اتاق بنشیند و گریه کند.
از یک ماه قبل از مراسم عروسی ، عروس خانم باید هر شب به اتاق بزرگی برود و یک ساعت گریه کند. پس از ده روز مادرش نیز به او می پیوندد و هر دو با همدیگر گریه می کنند. بعد از ده روز دیگر مادر بزرگش نیز به آنها می پیوندد. چند روز بعد خواهران عروس و عمه ها و خاله های وی نیز به آنها ملحق می شوند و صد البته ترانه ای نیز به نام "آهنگ ازدواج گریان" نیز می خوانند.جالبتر  اینکه بدانید حتی برخی از عروس خانم های چینی آنقدر هیجان زده و تحت تاثیر این مراسم قرار می کیرند که به معرف ازدواج نیز ناسزا می گویند. که چرا این وصلت را موجب شده است! بهر حال این نوع عروسی در کشور چین در نوع خود یکی از جاذبه های فرهنگی و یکی از دیدنی های کشور چین محسوب می شود.